Për të kërkuar dhe mbrojtur të drejtën e tij,i etur për dije dhe përparim,edhe pse në një moshë të njomë,përshkoi në këmbë rrugënnga vendlindja në Tiranë.
I mbruajtur që në fëmijëri me vlerat e atdhedashurisë, Shahin Toçi e kaloi moshën parashkollore në vendlindjen e tij. Më pas, në saj të kujdesit të prindërve dhe të dëshirës së tij të madhe për shkollim, nis mësimet në shkollën fillore të Derjanit në Mat, një ndër shkollat e para të hapura në Shqipëri pas Kongresit të Lushnjës. Gjatë viteve të para të shkollimit, ai dallohet mes nxënësve të tjerë për arritje cilësore në mësime dhe dëshirën e madhe për të lexuar. Fill pas mbarimit të shkollës në Derjan, Shahin Toçi kërkoi vazhdimin e studimeve të mëtejshme në shkolla të niveleve më të larta. Për meritë të tij, në bazë të rezultateve të larta të arritura në përfundim të shkollës në Derjan, iu akordua e drejta e studimit me bursë të plotë për vitin shkollor 1929 – 1930 në Shkollën Mbretërore Ushtarake në Tiranë. Por e drejta e studimit iu mohua nga drejtuesit vendorë të atëhershëm, të cilët e tjetërsuan atë. Për të kërkuar dhe mbrojtur të drejtën e tij, i etur për dije dhe përparim, Shahin Toçi, edhe pse në një moshë të njomë, përshkoi në këmbë rrugën nga vendlindja në Tiranë dhe ia arriti qëllimit. Pas shumë përpjekjesh personale dhe të përkrahjes së prindërve të tij, në shtator të vitit 1930, Shahin Toçi, nis studimet në Shkollën Mbretërore Ushtarake.
Në Shkollën Mbretërore Ushtarake, në javët e para të studimit dhe kohës së lirë, djaloshi nga Urxalla ra në sy për disiplinën dhe korrektesën e lartë me të cilat ndiqte mësimet. Shkolla ku ai nisi studimet, si një shkollë e drejtimit ushtarak, e dekretuar me ligj më 26.10.1928, impononte dhe kërkonte nga nxënësit disiplinë e përpikmëri në orarin e veprimeve. Siç del nga vlerësimet e mësuesve dhe shokëve të tij, nga fletoret, librat dhe shënimet e ndryshme që kanë ardhur deri në ditët e sotme, Shahini shquhej për një organizim të kujdesshëm e korrekt të ditëve mësimore dhe orarit të studimit. Si rezultat i një pune studimore të organizuar mirë, vitin e parë shkollor e mbaron me vlerësime maksimale, duke formësuar një bazë të sigurtë dhe për vitin e dytë të shkollës.
Në shtëpi, pranë prindërve dhe të afërmëve, kthehet në korrik të vitit 1931. Edhe gjatë pushimeve verore lexon vazhdimisht për sistemimin e njohurive të marra. Kohën më të madhe ia kushton studimit të italishtes. Kjo do ta ndihmonte shumë në vitet e tjera të shkollimit. Gjatë këtyre viteve, studimet dhe përgatitja cilësore, tregojnë për një vlerësim më të madh e qëndrim më të pjekur ndaj njohurive të ndryshme. Në vitin e tretë e të katërt të Shkollës Mbretërore Ushtarake, shfaqet te Shahini një prirje e qartë studimore e hulumtuese, sidomos në drejtim të historisë, gjeografisë, ekonomisë dhe letërsisë. Shihet se nuk është thjeshtë një dëshirë për të lexuar a orientim i rastësishëm drejt këtyre shkencave. Puna e tij në këtë drejtim është e organizuar deri në detaje. Mbështetej në librat e historisë, gjeografisë, letërsisë, leximet suplementare të dhëna nga mësuesit përgjegjës të lëndëve, por siguronte vazhdimisht literaturë dhe lexonte libra të fushës ekonomike e shoqërore.
Në përfundim të Shkollës Mbretërore Ushtarake, Shahin Toçi kishte krijuar fizionominë e një të riu të pjekur, me kulturë të gjerë dhe vetëdije të qartë për domosdoshmërinë e arsimimit e kulturimit në shërbim të atdheut. Mbi këtë domosdoshmëri ai kishte filluar të shprehej edhe në bisedat me shokët, të cilët e respektonin shumë. Koha gjatë së cilës Shahin Toçi ndoqi dhe përfundoi studimet në Shkollën Mbretërore Usharake në Tiranë, qe një periudhë e vështirë ekonomike për gjithë vendin. Këtë periudhë të vështirë ekonomike dhe sociale e kishin ndjerë dhe të rinjtë shqiptarë që vazhdonin studimet në shkollat e ndryshme të vendit. Tashmë ata ishin më të vetëdijshëm për gjendjen që po kalonte Shqipëria dhe rolin e tyre në përballjen me vështirësitë dhe nevojat e vendit. Mes tyre Shahin Toçi dallohej për një qartësi dhe gjykim të shëndoshë mbi situat e krijuara. Te ai nisën të spikatin qartë prirjet e një vëzhguesi të hollë, me një interes të dukshëm ndaj rrjedhjes së ngjarjeve brenda dhe jashtë vendit. Ndiqte me kujdes shtypin e kohës dhe analizonte në këndvështrimin e politikës së atëhershme shqiptare marrëdhëniet e shtetit shqiptar me shtetin e përtej Adriatikut, Italinë fashiste, e cila në ato moment të vështira kishte ndërprerë huatë për Shqipërinë duke kaluar në kërcënime ushtarake. Pas mbarimit të studimeve në Shkollën Mbretërore Ushtarake, në verën e vitit 1934, sipas shënimeve të vetë dëshmorit, Shahin Toçi kthehet në vendlindje. Gjatë kësaj kohe, veç të tjerash, do të mendonte edhe për mundësinë e vazhdimit të studimeve ushtarake jashtë vendit. Intuita, aftësia e një vëzhguesi të hollë, leximet e shumta dhe përballjet e reja ja kishin zgjeruar hapsirat e mendimit për të kuptuar se ekzistonin mundësi dhe më të shumta për studime më cilësore.
